Page 62 - เศรษฐกิจและสังคม v2- 2566
P. 62
2
ุ
ิ
ี
ในภาพรวม รัฐบาลไทยมการจัดสวัสดการสังคมตามกฎหมายครบทกดาน ครอบคลุมประชากรหลายกลุม
ตั้งแตวัยเดก วัยแรงงาน วัยสูงอายุ ตลอดจนกลุมเปราะบางที่ตองการความชวยเหลือเปนพเศษ ทงรูปแบบที่ตอง
ิ
้
ั
็
ึ่
รวมสมทบ (contributory) และไมรวมสมทบ (non-contributory) ซงสอดคลองกับตัวชี้วัดการพัฒนาอยางยั่งยืน
ั้
1.3.1 (สัดสวนของประชากรที่ไดรับความคมครองทางสังคมขนพื้นฐาน จําแนกตามเพศ และตามกลุมประชากร)
ุ
ที่ระบุวา ประเทศไทยมีสัดสวนประชากรที่ไดรับความคุมครองจากจากสวัสดิการอยางนอย 1 ประเภท (ไมรวม
ี
ั
สวัสดิการดานสุขภาพ) ถึงรอยละ 68 โดยคนพิการมีอตราการครอบคลุมสูงทสุดทรอยละ 92 ขณะทเด็กเพยง
่
ี
่
่
ี
ี
ี
รอยละ 21 และมารดาทมบุตรรอยละ 40 ทไดรับการคุมครอง อยางไรก็ดี แมวาประเทศไทยจะมีความกาวหนา
่
ี
่
ี
ั
ดานการคุมครองทางสังคมคอนขางมาก โดยเฉพาะอยางยิ่ง โครงการหลักประกนสุขภาพถวนหนา แตยังคงม
ี
่
่
ประชากรอกจํานวนหนึงทไมสามารถเขาถงสวัสดิการได หรือแมบางคนเขาถึงสวัสดิการ ทวาสิทธิประโยชนท
ี
ึ
ี
ไดรับยังไมเพยงพอตอการดารงชีวิต อาทิ คนพการ ซึ่งแมมแนวโนมเขาถงเบี้ยความพการเพิ่มขนอยางตอเนื่อง
ึ้
ิ
ึ
ี
ิ
ํ
ี
ุ
้
ิ
่
ั
ี
ี
ิ
ี่
ี
แตมูลคาของเงนทไดรับก็ไมมากพอท่จะชวยสรางคณภาพชีวิตทดีได อกทงคนพการแตละคนมความจําเปนที
ิ
่
ี
้
ั
ิ
แตกตางกน คนพการทมีความยากลําบากในการดูแลตนเองจํานวนมากตองการผูดูแล ซึ่งเบี้ยความพการนันไม ี ี ่ ่
เพียงพอในการจางผูดูแล หรือชดเชยการสูญเสียรายไดของสมาชิกในครอบครัวทมาดูแล
ี่
60
วารสารเศรษฐกิิจและสังคม
ภาพที่ 2 สัดสวนของประชากรไทยที่ไดรับความคุมครองทางสังคม จําแนกตามกลุมประชากร
สู่ัดสู่�วนของป็ระชากรไที่ยที่่�ได้รับุความุ่ค่้มุ่ครองที่างสู่ังคมุ่ จำาแนกตามุ่กล่�มุ่ป็ระชากร
100 92 89.1
90
80 68
70 61
60 54.3
50 40 42
40 31
30 21
20
10
0 เด็ก มารดาที่มีบุตร กรณีวางงาน คนพิการ ผูสูงอายุ
สัดสวนประชากรที่ไดรับความคุมครอง ประเภท (ไมรวมสุขภาพ) กรณีบาดเจ็บจากการทํางาน แรงงานที่อยูในระบบบําเหน็จบํานาญ ชราภาพจากระบบประกันสังคม กลุมเปราะบางที่ไดรับความชวยเหลือ
อยางนอย 1
ที่มา : ILO (2021)
ทำี�มา : ILO (2021)
้
ี
ี
้
ุ
่
ั
ทงนี ปจจัยหนึงเปนผลมาจากการลงทุนกับการคมครองทางสังคมท่ยังนอยเกินไป หากเปรียบเทยบ
รายจ่ายในการคุ้มครองทำางสังคมของไทำยในปััจจุบัน
ทำั�งนี� ปััจจัยห้น้�งเปั็นผลื่มาจากการลื่งทำุนกับการ
ุ
ั
ุ
ุ
คาใชจายดานการคมครองทางสังคมของไทยกบตางประเทศ จะพบวา ประเทศไทยลงทนดานการคมครอง
คุ้มครองทำางสังคมทำี�ยังน้อยเกินไปั ห้ากเปัรียบเทำียบค่าใชั้จ่าย ยังไม่เพียงพอทำี�จะเพิ�มโอกาสแลื่ะการยกระดับมาติรฐานชัีวิิติ
ํ
่
ุ
ทางสังคมคอนขางตา สัดสวนคาใชจายดานการคมครองทางสังคม (ไมรวมดานสุขภาพ) ตอผลิตภัณฑมวลรวม
ทำางสังคมของไทำยกับติ่างปัระเทำศ จะพบวิ่า ให้้กับกลืุ่่มเปั้าห้มายทำี�ติ้องการควิามชั่วิยเห้ลื่่อเปั็นพิเศษ
ด้านการคุ้มครอง
่
่
่
ปัระเทำศไทำยลื่งทำุนด้านการคุ้มครองทำางสังคม
ีค่อนข้างติำ�า ให้้เทำ่าเทำียมกับกลืุ่่มอ่�น ๆ (ILO, 2021) จ้งยังมีชั่องวิ่าง
ของประเทศ (GDP) โดยเฉลียของไทยอยูทรอยละ 3 ต่ํากวาคาเฉลียของโลกและกลุมประเทศในแถบภูมิภาค
สัดส่วินค่าใชั้จ่ายด้านการคุ้มครองทำางสังคม (ไม่รวิม ทำี�สามารถพัฒนาระบบการคุ้มครองทำางสังคมชั่วิยลื่ด
่
ั
ั
เอเชียตะวันออกและแปซิฟกทีรอยละ 12.9 และรอยละ 7.5 ตามลําดบ ระดบรายจายในการคุมครองทางสังคม
ด้านสุขภาพ) ติ่อผลื่ิติภัณ์ฑ์์มวิลื่รวิมของปัระเทำศ (GDP) ควิามเห้ลื่่�อมลื่ำ�าได้มากข้�น บทำควิามนี�จะกลื่่าวิถ้งสวิัสดิการ
ของไทยในปจจุบันยังไมเพียงพอทจะเพิ่มโอกาสและการยกระดับมาตรฐานชีวิต ใหกับกลุมเปาหมายทตองการ
ี่
ี
่
โดยเฉลื่ี�ยของไทำยอยู่ทำี�ร้อยลื่ะ 3 ติำ�ากวิ่าค่าเฉลื่ี�ยของโลื่ก คนพิการ ซึ่้�งแม้ดูเห้ม่อนวิ่ามีอัติราการครอบคลืุ่มสูงทำี�สุด
ี
ี
ความชวยเหลือเปนพิเศษใหเทาเทียมกับกลุมอน ๆ (ILO, 2021) จึงยังมชองวางทสามารถพัฒนาระบบการ
่
ื่
ำ
่
ี
�
�
่
�
่
ั
ั
ห้ากยงคงไมเพยงพอติอการลื่ดควิามเห้ลื่อมลื่าอนเนองมาจาก
แลื่ะกลืุ่่มปัระเทำศในแถบภูมิภาคเอเชัียติะวิันออกแลื่ะ
่
คุมครองทางสังคมชวยลดความเหลื่อมล้ําไดมากขน บทความนี้จะกลาวถึงสวัสดิการคนพการ ซึ่งแมดูเหมือนวา
ึ้
ิ
แปัซึ่ิฟิกทำี�ร้อยลื่ะ 12.9 แลื่ะร้อยลื่ะ 7.5 ติามลื่ำาดับ ระดับ
ควิามพิการ
ิ
มอัตราการครอบคลุมสูงที่สุด หากยังคงไมเพียงพอตอการลดความเหลื่อมล้ําอันเนื่องมาจากความพการ
ี
เดกพิการอายต่�ากวา 16 ปั
็
ี
ำ
่
ิ
ุ
ี
ิ
ี
่
หรอคนท์�มความพิการ
่
เปันเวลามากกวา 16 ปั
็
ี
ี
จะไดรบัเบั�ยความพิการ
้
ั
ิ
่
ู
่
ิ
ท์�สงกวาคนพิการอ�น ๆ
ี
ั
ั
ั
ี
ี
อกท์�งอต่ราเบั�ยความพิการยง
ิ
ปัรบัต่ามคาแรงข�นต่�า
ำ
ั
ั
่
ำ
ุ
เปันปัระจาท์กปั ี
็
