Page 343 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 343
“ภาษา” หนัทางเปัิดโลกกวิ้าง
ส้่วิงการ์นัักปัร์ะพื่ันัธี์หลากภาษา
่
ิ
ั
้
์
ั
ี
ดงไดกลาวัตอนตนแลวัวัา พระองคทรงมื่พระนสย
้
้
่
โปรดการอานหนงสอ ประกอบกบควัามื่ใฝึรของพระองค ์
่
้
้
ั
่
ั
่
็
ั
็
่
�
ำ
่
่
ึ
ึ
จงทรงเหนวัา “ภาษ์า” เปนเครองมื่อสาคญในการศิกษ์า
้
ั
ี
้
่
ั
้
้
คนควัาไดอยางกวัางขวัาง ดงพระราชดำารสเกยวักบภาษ์า
ั
�
�
ั
ั
ึ
่
ในการปาฐกถึาเรอง “การศิกษ์ากบการพฒนาประเทศิ”
่
ณ มื่หาวัทยาลยศิรนครนทรวัโรฒ ประสานมื่ตร เมื่อวันท ี �
�
ั
ิ
ิ
ี
ั
ิ
ิ
่
๗ พฤศิจกายน ๒๕๓๘ ควัามื่ตอนหนึงวัา
ิ
�
้
่
่
�
ั
่
“...การเรยู่นรภาษาใหัด็ทงภาษา
้
ไทยู่และภาษาตั�างป็ระเทศ จะเป็็นโอกาส
ั
ใหันกเร่ยู่นหัาขอม่ลได็กวางขวาง...”
้
้
้
้
้
ั
ั
้
์
่
่
�
ั
ตงแตยงทรงพระเยาวั ทรงไดรบการปลกฝึงการอาน
ั
ิ
็
ิ
้
จากสมื่เดจพระนางเจาสรกต พระบรมื่ราชนนาถึ พระบรมื่ราช
ิ
�
ิ
ี
ิ
ั
ี
�
ึ
ั
ี
ั
่
�
่
่
ชนนพนปหลวัง ตงแตยงไมื่ไดทรงศิกษ์าในระบบ และเมื่อ
้
ึ
ี
ทรงศิกษ์าในระดบประถึมื่ศิกษ์าและมื่ธยมื่ศิกษ์าทโรงเรยน
ั
�
ึ
ั
ี
ึ
้
ั
จตรลดา ทรงได้รบการถึ่ายทอดควัามื่ร้ทางภาษ์า วัรรณคดี
ิ
ึ
่
และศิิลปะไทย จากอาจารย์กาชย ทองหลอ จงทรงเชียวัชาญ
�
ำ
ั
�
ั
่
์
ทงหลกภาษ์า วัรรณคดไทย และการแตงคาประพนธ ทรงกลาวั
ั
ำ
่
ี
ั
ถึงควัามื่สนใจเกยวักบภาษ์าในพระราชนพนธควัามื่เรยงเรอง
�
่
�
ั
ึ
ิ
์
ี
ี
“ถ่าขาพเจามโอกาสไป็ศกษาในมหัาวิทยู่าลยู่” ขณะทรง
้
้
ั
ึ
้
่
ี
�
�
ี
่
ี
ึ
�
ึ
่
ั
ั
ึ
ศิกษ์าในชนมื่ธยมื่ศิกษ์าปท ๒ เมื่อป ๒๕๑๔ ควัามื่ตอนหนงวัา
�
้
่
้
�
“...ขาพเจาสนใจในวิชาทเกยู่วกบภาษา
ั
่
�
�
้
ไทยู่และภาษาตัางป็ระเทศตัาง ๆ จงคด็จะเขาเรยู่นใน
ิ
�
ึ
่
ึ
์
ั
คณ์ะอักษรศาสตัร จุฬาลงกรณ์์มหัาวิทยู่าลยู่ ซ�งสอน
�
ภาษาไทยู่และตั�างป็ระเทศทขาพเจาชอบ...”
้
้
่
์
ี
้
ดวัยเหตน� พระองคจึงทรงศิึกษ์าภาษ์าต่างประเทศิ
ุ
�
ั
อกหลายภาษ์า เชน บาล สนสกฤต เขมื่ร จน องกฤษ์ ฝึรังเศิส
ี
ั
ี
ี
่
็
็
์
และเยอรมื่น ไดทรงใชภาษ์าเหลานเปนประโยชนในการเสดจฯ
ี
้
ั
้
�
่
้
่
ไปทรงเย่อนตางประเทศิอยเน่อง ๆ นอกเหน่อจากการใชภาษ์า
้
่
ั
ในการสอสาร ยงทรงเชียวัชาญในบางภาษ์าจนถึึงทรงประพนธ ์
�
่
�
ั
ี
�
บทกวัในภาษ์านัน ๆ ได ้
339
