Page 216 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 216
ี
์
็
่
ี
่
ิ
ิ
ิ
สาขาท�เปดสอน ได้แก ๑. สาขานาฏศลป็ไทยู่ แบงเปน (๑) สาขานาฏศิลป์ละคร แยกการเรยน
่
่
้
ั
่
การสอนเปน ๓ กลุมื่ ค่อ กลุมื่ที� ๑ นกเรยนใหมื่ฝึึกหดเพลงชา เพลงเรวั ราแมื่บท กลุมื่ที� ๒ ทบทวันเพลงชา
่
ี
้
็
่
็
ั
ำ
ุ
็
ำ
่
่
ิ
ั
ำ
ึ
้
์
ี
่
ำ
่
ำ
ุ
เพลงเรวั ราแมื่บท เชด เสมื่อ และระบาตาง ๆ เชน ราสนวัล ระบาดาวัดงส ฟื้อนมื่าลย ชมื่นมื่เผู้าไทย ฯลฯ
ี
ี
้
�
�
็
้
ั
่
ี
ิ
�
ิ
�
่
ี
�
้
่
ึ
กลมื่ท ๓ เปนนกเรยนเกาทมื่ควัามื่รพนฐาน สามื่ารถึเรยนเพมื่เตมื่เพอออกแสดงและศิกษ์าใหสงขนใน
ุ
้
่
�
ี
ึ
ั
ั
่
ั
ั
่
ิ
์
์
ุ
ั
ั
สถึาบนเฉพาะทาง เชน วัทยาลยนาฏศิิลป สถึาบนบณฑิิตพฒนศิิลป มื่หาวัทยาลยราชภฏตาง ๆ จฬาลงกรณ ์
ั
ิ
ำ
็
็
ั
ำ
ำ
ุ
ำ
่
มื่หาวัทยาลย ฯลฯ เรยนระบาเบดเตลด (ยนเครอง) ราเดยวั ราค ราเปนชดเปนตอนตาง ๆ ในละคร
ี
็
ิ
็
่
�
่
้
่
�
ี
ิ
้
ี
่
ั
ุ
์
่
่
บทพระราชนพนธ เพลงหนาพาทย เชน บาทสกณ ตระบองกน ตระนมื่ต ฯลฯ (๒) สาขานาฏศิิลปโขน ฝึึกแมื่ทา
์
ิ
์
ิ
ิ
็
่
ั
ุ
็
ั
ั
์
้
ยกษ์ ลง เพลงหนาพาทย ราเปนชดเปนตอน เชน หนมื่านจบนางสพรรณมื่จฉา รามื่สร-เมื่ขลา ขบพเภก พระรามื่
ำ
ิ
ุ
์
ั
้
ุ
ั
รบทศิกณฐ นารายณปราบนนทก พระคเณศิประทานพร ศิกบรรลยกลป ลกสดา ฯลฯ ๒. สาขาด็รยู่างคศลป็ไทยู่
ั
ั
์
ิ
ึ
์
ั
์
ุ
์
ี
ิ
่
่
่
ั
่
ิ
�
ุ
์
ึ
ี
(ปพาทยและเครองสาย) ฝึกบรรเลงเพลงไทยตาง ๆ เชน เพลงพระราชนพนธบหลนลอยเลอน โหมื่โรง
์
�
�
ิ
�
์
ุ
่
้
่
คลนกระทบฝึัง นกเขาขะแมื่ร วัายุบตรยาตราเถึา ฯลฯ และ ๓. สาขาค่ตัศลป็ไทยู่ ฝึึกขบรองเพลงไทยตาง ๆ
ั
์
�
เชน สดสงวันเถึา ไกรลาศิสาเรง เปนตน
ุ
ิ
่
ำ
้
็
ทร์งส้บัทอดภ้มิปััญิญิา ส่งเสร์ิมงานัศิลปัหัตถีกร์ร์มไทย
ั
้
�
ั
์
ิ
ิ
เมื่อวันท ๒๘ กมื่ภาพนธ ๒๕๕๕ สมื่เด็จพระกนษ์ฐาธราชเจา กรมื่สมื่เด็จพระเทพรัตนราชสดา ฯ
ุ
่
ุ
ี
�
ิ
สยามื่บรมื่ราชกุมื่าร ไดเสดจฯ ไปทรงปฏิบตพระราชกรณียกจบรเวัณโรงสขาวัพระราชทาน ตาบลศิรภมื่ ิ
ิ
ั
ิ
้
ี
็
้
้
ำ
ี
ี
่
้
ั
ั
้
่
�
ั
ี
่
ี
ั
่
ำ
อาเภอทาวังผู้า จงหวัดนาน ทรงพบวั่า ราษ์ฎรในพ�นทดงกลาวัมื่ควัามื่รควัามื่สามื่ารถึในการประกอบอาชีพ
้
ำ
�
ิ
จกสานโดยเฉพาะการจักสานหวัาย แตเนองจากในพนทขาดแคลนวัตถึดบตองนาเขาหวัายจากประเทศิ
่
ั
้
่
ั
�
ี
�
่
ุ
ุ
ั
์
ี
ึ
ิ
์
่
�
้
เพอนบาน จงมื่พระราชกระแสให้ประสานหน่วัยงานท�เกยวัของดาเนนการอนุรกษ์ฟื้นฟื้พนธหวัายให้ราษ์ฎร
�
้
ี
ั
ี
้
้
�
ำ
้
�
ำ
ั
์
�
้
ั
ใชประโยชน รวัมื่ทังฟื้้นฟื้้ทรพยากรหวัายในพ่นที�ใหกลบค่นมื่าใหมื่และสามื่ารถึนาไปใชในอนาคตได ้
้
่
�
่
ี
่
�
ั
�
ั
้
ี
�
ำ
ั
�
ั
่
ราษ์ฎรในพนทโครงการไดรบการพฒนาคณภาพชวัตรวัมื่กบการพฒนาพนทปาตนนาใหกลบคนควัามื่
�
่
้
ุ
ี
้
ิ
ั
่
�
็
ั
ี
สมื่บรณ และเปนแหลงศิกษ์ารวับรวัมื่และขยายพนธหวัาย พฒนาองคควัามื่รเกยวักบพนธหวัาย ตลอดจน
์
้
์
ั
ั
ั
์
้
้
ึ
่
ุ
์
ุ
�
ั
ิ
์
ั
่
สงเสรมื่พฒนาฝึมื่่อและร้ปแบบจกสานหวัาย รวัมื่ทังผู้ลตภณฑิหวัายดวัย
ิ
ี
ั
้
็
้
ครงหนงพระองค์เสดจฯ ไปทรงเยอนกลมื่อาชีพจกสานไมื่้ไผู้บางเจาฉา และพระราชทานคำาแนะนำาให ้
ุ
่
่
่
�
ึ
�
ั
่
ั
้
่
ั
ี
่
ุ
์
่
ุ
ราษ์ฎรปลกไมื่้ไผู้สสุก เพ�อเป็นวัตถึดิบในการทาเคร�องจักสานและอนรักษ์งานฝึมื่อประเภทน�ไวั้ งานจักสานของ
่
ี
ำ
ี
ิ
้
ึ
บานบางเจาฉานมื่ควัามื่ละเอียด ประณีตสวัยงามื่ สามื่ารถึพัฒนางานฝึีมื่อตามื่ควัามื่ต้องการของตลาด ไมื่่ยดตด
้
�
ี
่
่
ี
ั
กบรปแบบเก่า จนสามื่ารถึส่งขายตางประเทศิได้ จงไดรบการยกย่องวัาเปนหมื่บ้านตวัอย่างในการพัฒนาอาชีพ
็
ั
่
ั
่
้
่
้
ึ
้
212
