Page 365 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 365
่
ั
�
�
ั
้
้
ิ
�
ี
้
้
ั
่
�
การพฒนาทยงยน เปาหมื่ายท ๑๕ ปกปอง ฟื้นฟื้ และสนบสนนการใชระบบนเวัศิบนบกอยางยงยน จดการปาไมื่ ้
�
ี
ุ
่
้
ั
ั
่
ุ
้
่
้
่
�
่
ิ
�
อยางยังย่น ตอสการกลายสภาพเป็นทะเลทราย หยดการเส่�อมื่โทรมื่ของทดนและฟื้นสภาพกลับมื่าใหมื่ และ
้�
ี
ี
ุ
ี
็
้
หยดการส้ญเสยควัามื่หลากหลายทางชวัภาพ เปนตน
ี
่
ั
์
�
้
ี
ั
นอกจากน พระองคยงทรงใชพระปรชาสามื่ารถึและพระอจฉรยภาพอนหลากหลายดานแหงศิาสตรและ
์
้
ั
ิ
ั
้
่
้
ั
�
�
้
่
์
็
ิ
์
ศิิลป ทรงงานและสรางสรรคผู้ลงานดานตาง ๆ รวัมื่ถึึงสิงทีสนพระราชหฤทยเปนพเศิษ์ เชนดานอกษ์รศิาสตร ์
้
�
ิ
้
ั
ทรงพระราชนพนธิทงรอยู่แกวและรอยู่กรองหัลากหัลายู่ป็ระเภทและหัลายู่ภาษา ดานดนตร นอกจากจะทรง
ี
์
้
้
�
่
ุ
�
่
้
เชยวัชาญการเลนเครองดนตรไทยและเครองดนตรตะวันตก เชน ซึ่ออ ซึ่อดวัง ระนาด จะเข ขลย ทรมื่เปต
่
่
ั
ี
ั
ี
้
่
้
�
้
็
ี
่
ิ
ิ
ไดอยางดยงแลวั ยงทรงพระราชนพนธบทเพลงทังเพลงไทยเดมื่และไทยสากล ตลอดจนทรงอนรกษ์์ ฟื้้นฟื้้ และ
ั
์
ั
�
ิ
�
ุ
้
�
้
ี
่
เผู้ยแพรดนตรไทย จนครั�งหนึ�งอาจารยเสร หวัังในธรรมื่ ศิิลปนแหงชาต ไดกลาวัถึึงพระอจฉรยภาพดานดนตร ี
ี
้
์
ี
ิ
้
่
ิ
ิ
ั
่
่
ี
่
�
้
ของพระองควัา “ดนตรไทยไมื่สินแลวั เพราะท้ลกระหมื่อมื่แกวัเอาใจใส”
่
้
์
่
ี
ั
ั
ั
ั
ิ
ำ
ี
ิ
สาหรบดานศิลปวัฒนธรรมื่ ทรงมื่แนวัพระราชดารดงพระราโชวัาทในพธพระราชทานปรญญาบตรแก ่
ิ
้
ิ
ำ
่
�
ั
ึ
ึ
์
ำ
ผู้้สาเรจการศิกษ์าจากสถึาบนบณฑิิตพฒนศิิลป ประจาปการศิกษ์า ๒๕๖๐ ควัามื่ตอนหนึงวัา
ั
ี
ั
้
ำ
็
“...ศิลป็ะทุกด็้านทุกแขนงของทุกชาตั ตัางกอานวยู่ป็ระโยู่ชน์ในการสร้างสรรค ์
ิ
ำ
�
็
ความสข ความมั�นคง และความสมพนธิ ทังในระด็บบคคล ระด็บสงคม ระด็บป็ระเทศ
์
ั
ุ
ั
�
ั
ั
ั
ั
ุ
ึ
ั
ั
�
้
ึ
�
ไป็จนถ่งถ่งระด็บโลกด็วยู่กนทังสิน...”
ั
่
้
ิ
์
พระองคทรงเอาพระราชหฤทยใสในงานดานศิลป
ั
วัฒนธรรมื่ของชาติเสมื่อมื่า โปรดพระราชทานแนวัพระราชดำาร ิ
่
์
ิ
ุ
่
้
้
้
�
ในการอนรกษ์ ฟื้นฟื้ และสบทอดภารกจดานตาง ๆ ของ
ั
ิ
ี
ิ
ั
�
ั
กรมื่ศิลปากรอย่างมื่ระบบ ทงยงทรงแสดงพระอัจฉรยภาพ
็
่
้
ั
ุ
์
ดานการอนรกษ์และสบทอดงานศิลปวัฒนธรรมื่อย่างเปน
ิ
ั
ร้ปธรรมื่ เชน ทรงฟื้้นฟื้้และพฒนาศิิลปวััฒนธรรมื่ไทยทังดาน
่
ั
�
�
้
ิ
ิ
ิ
์
์
การชางไทย นาฏศิลปไทย งานพพธภณฑิ รวัมื่ถึงมื่รดกของชาต ิ
ั
่
ึ
่
้
่
ุ
ั
ในสาขาตาง ๆ เพ่อสบทอดสรนลกรนหลานสบไป จนได้รบ
่
�
้
่
่
ุ
่
การทลเกลาฯ ถึวัายพระสมื่ญญาวัา “เอกอครราชป็ถ่มภก
้
ั
ั
้
่
่
ั
ิ
ิ
ิ
ั
มรด็กวฒนธิรรมไทยู่” และ “วศษฏศลป็น” ซึ่�งหมื่ายถึง
ึ
ิ
ึ
ิ
ิ
ิ
ิ
่
ผู้้เปนเลศิทางศิิลปะ ประเสรฐเลศิกวัาศิิลปนทั�งปวัง
็
้
ั
สาหรบพระอจฉรยภาพดานจตรกรรมื่ พระองคทรง
ิ
้
ิ
์
ั
ำ
ี
ั
์
สรางผู้ลงานฝึพระหตถึหลากหลายประเภท ทงภาพการตน
้
์
้
�
ั
ภาพวัาดสนา ภาพวัาดสนามื่น ภาพวัาดหมื่กจน ภาพวัาดดวัย
ั
ี
�
ี
้
ำ
ำ
ี
ึ
�
โปรแกรมื่คอมื่พวัเตอร์ นอกจากนยังมื่ีงานด้านประตมื่ากรรมื่ ภาพถึ่ายฝึีพระหัตถึ์ ศิิลปะแบบปะปิด เป็นต้น โดยเฉพาะ
ิ
ี
�
ิ
ุ
์
ิ
้
ุ
์
ั
ั
้
์
ั
ี
งานฝึพระหตถึภาพการตนสะทอนพระอปนสยสนกสนานและพระอารมื่ณขนของพระองคซึ่งทรงรงสรรคขน
ึ
ั
�
ึ
์
์
�
่
�
่
ำ
ุ
ำ
และพระราชทานใหหนวัยงานหร่อองคกรตาง ๆ นาไปใชประโยชนและหารายไดเพอนาไปใชในการกศิลตาง ๆ
์
้
์
้
่
้
้
่
ิ
้
็
่
ี
�
ุ
อาจกลาวัไดวัาทรงเปน “เจาหญง” ทมื่พระราชภารกิจมื่ากทสดพระองคหนงของโลก การทมื่เททรงงาน
�
ี
ี
�
ึ
ุ
่
้
์
่
่
่
ั
เพอชวัยเหลอประชาชนมื่าอย่างตอเนองยาวันานของพระองค์มื่ใชเรองงาย ถึาไมื่ทรงมื่พระราชปณิธานอนแนวัแน ่
่
่
้
�
่
ิ
่
่
่
�
�
่
่
ี
ิ
�
์
ำ
ิ
่
ิ
ำ
่
และแรงบันดาลพระราชหฤทัยในการช่วัยเหลอเพอนมื่นุษ์ย สงททาให้ทรงอุทศิพระองค์ดาเนนตามื่รอย
�
ี
�
361
