Page 363 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 363
้
ิ
่
ุ
็
้
�
่
�
ุ
ิ
“...การเสรมความเขมแขงของป็ระเทศชาตัในทก ๆ ด็าน เป็็นเรองททกภาคส�วน
้
�
ิ
�
้
จะตัองวางแผู้นงานรวมกน การสงเสรมด็านวทยู่าศาสตัรและเทคโนโลยู่เป็นยู่ทธิศาสตัร ์
ั
็
์
่
ุ
ิ
ำ
ึ
ทมความสาคัญป็ระการหัน�งในกระบวนการเตัร่ยู่มความพร้อม ด็้วยู่วิทยู่าศาสตัร์เทคโนโลยู่ ่
่
�
่
็
ั
ั
�
ั
ิ
่�
�
่
่�
่
ิ
และนวตักรรม เป็นเครองมออนทรงป็ระสทธิิภาพทจะชวยู่เพมพนศกยู่ภาพของป็ระเทศ
้
้
ุ
ั
่
ั
เราในแทบทกด็าน ยู่งผู้ลใหัป็ระเทศชาตัเจรญพฒนา มความมนคงและสามารถ่กาวเขา
้
ิ
ั
�
ิ
้
ิ
�
้
่
สเวท่โลกได็อยู่�างภาคภ่มในอนาคตั...”
ขณะเดียวักันทรงป็ลกฝีงใหัเยู่าวชนและชมชนมจตัสานกในการอนรกษทรพยู่ากรธิรรมชาตัและ
ำ
ั
ั
์
่
ิ
ุ
ึ
ิ
่
ุ
ั
้
ั
ิ
ี
ิ
ั
้
�
่
สงแวด็ลอม และพฒนาลกษ์ณะนิสยในการใชทรพยากรธรรมื่ชาติอย่างมื่ประสทธภาพ เชน โครงการสร้าง
ั
ั
้
ิ
ี
ำ
ำ
้
่
ิ
์
้
�
่
ปาสรางรายไดฯ การดาเนนงานสวันพฤกษ์ศิาสตรในโรงเรยน การฟื้นฟื้ปาชายเลนตามื่พระราชดารฯ เพอให ้
�
้
่
ิ
้
�
่
้
�
้
ั
ุ
้
ึ
้
�
่
ิ
ำ
ทรพยากรธรรมื่ชาต รวัมื่ถึึงพรรณไมื่ตาง ๆ สามื่ารถึอยไดชัวัล้กชัวัหลาน ดารงไวัซึ่งควัามื่สมื่ดลของธรรมื่ชาต ิ
ี
�
�
่
ิ
ึ
ิ
ั
ี
�
ิ
้
ี
และวัถึชวัตของประชาชน เปนการชวัยลดและปองกนควัามื่สญเสยทเกดจากภยธรรมื่ชาตทเกดขนบอยและ
้
ิ
ั
็
ิ
ี
่
ี
�
ุ
รนแรงขึนในอนาคต
้
ุ
่
ไมื่เพยงแตทรงวัางรากฐานการพฒนาประเทศิดวัยการพฒนาคนในทกดาน สงเสรมื่ดานวัทยาศิาสตร ์
่
ิ
ี
่
้
ั
ิ
ั
้
ั
ั
ึ
้
และเทคโนโลยี และสงเสรมื่การอนรกษ์ทรพยากรธรรมื่ชาติแลวั ยงทรงใหัความสาคญกบการศกษา
ำ
้
ั
ั
ุ
ั
์
ิ
่
้
�
ั
่
็
่
ึ
ั
ึ
ิ
ิ
ิ
ุ
ั
์
ป็ระวตัศาสตัร โบราณ์คด็ รวมถ่งสบสานศลป็วฒนธิรรมไทยู่ ซึ่งเปนภมื่ปญญาและมื่รดกตกทอดจากบรรพบุรษ์
ั
้
้
่
ั
ี
้
ุ
�
ี
่
ั
ึ
ึ
ำ
ของไทยในอดตถึงปจจบนทตองรกษ์าไวัและนาไปศิกษ์าพฒนาตอยอด ใหสามื่ารถึนาไปสการสรางงาน สราง
้
ั
้
ำ
้
้
ั
ั
้
่
่
ุ
้
่
ี
้
รายไดแกคนในชมื่ชน ผู้้ดอยโอกาส ผู้้พการ หร่อแมื่แตผู้้ตองขง สงผู้ลใหเศิรษ์ฐกจดและสงคมื่อยรวัมื่กนอยาง
้
ิ
ิ
่
้
้
้
่
้
่
ั
มื่ควัามื่สข
ุ
ี
359
