Page 302 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 302

้
                                                       ทลกร์ะหม่อมอาจ้าร์ย์  ผสร์้าง
                                                         ้
                                                                                        ้
                                                               ั
                                                       แร์งบันัดาลใจ้ในัการ์จ้ดบัันัทก
                                                                                              ่
                                                       แกล้กศิษย    ์
                                                           ่
                                                                                       ั
                                                                                    ั
                                                                                  ำ
                                                                           ้
                                                              พระองคทรงใหควัามื่สาคญกบการสอน
                                                                     ์
                                                                             ิ
                                                                  ้
                                                           ี
                                                                      ็
                                                        ั
                                                       นกเรยนนายรอยเปนอย่างย�ง ทรงเป็นแบบอย่างของ
                                                                                               ่
                                                                                 ่
                                                                                               �
                                                                            ึ
                                                                                 �
                                                          ิ
                                                                 �
                                                        ั
                                                                  ี
                                                       นกวัชาการทีมื่ควัามื่สนใจศิกษ์าเรองราวัตาง ๆ เพอ
                                                                                        ่
                                                                            �
                                                                              ็
                                                           ้
                                                                                   ั
                                                         ็
                                                       เปนขอมื่้ลการสอน ภาพทีเปนแรงบนดาลใจล้กศิิษ์ย ์
                                                                                     �
                                                       มื่ากทสุดน�นคอ ภาพท� “ทลกระหัมอมอาจารยู่์”
                                                                             ่
                                                                  ่
                                                                          ี
                                                            �
                                                            ี
                                                                ั
                                                                    ่
                                                       ทรงบนทกขอมลตัาง ๆ ในสมด็บนทกและกลอง
                                                            ั
                                                               ึ
                                                                 ้
                                                                      �
                                                                                      ึ
                                                                                             ้
                                                                                   ั
                                                                                 ุ
                                                                                           ิ
                                                                ึ
                                                                                          ิ
                                                                                    ่
                                                       ถ่ายู่ภาพ ซึ่งในหนงส่อ “สายธารแหงประวััตวัทยา”
                                                                      ั
                                                        �
                                                                �
                                                                                      ี
                                                                                             ้
                                                                         ์
                                                       รวัมื่บทพระราชนิพนธคาสอน ณ โรงเรยนนายรอย
                                                                          ำ
                                                       พระจุลจอมื่เกล้า ได้กล่าวัถึึงการสอนลกศิษ์ย์ของ
                                                                                       ้
                                                                                          ิ
                                                               ่
                                                                          ่
                                                                        ์
                                                                          �
                                                                                     ึ
                                                                                        ่
                                                                                   ั
                                                       ท้ลกระหมื่อมื่อาจารยเรองการจดบนทกวัา
                                                                    ้
                                                              “...“ที่ลกระหม่อมอาจารย่์” ที่รงส่อน้
                                                                                         ื
                                                                                         �
                                                                           �
                                                              ่
                                                             ์
                                                                     ั
                                                                        ึ
                                                                           ั
                                                                              ่
                                                                                      ื
                                                        ้
                                                       ลกศิษย่วัา การบน้ที่กน้น้มผู้ลใหไมลมเรองราวัที่ ่ �
                                                                                  ้
                                                           ิ
                                                                                     ่
                                                                     ็
                                                            ้
                                                                                            ้
                                                                       ำ
                                                         ่
                                                       เรย่น้ร และย่ังเปน้กาลงใจแกผู้ใหควัามรซงไดเพย่ร
                                                            ้
                                                                                              ่
                                                                         ั
                                                                                         �
                                                                                         ึ
                                                                                       ้
                                                                                       ้
                                                                                ้
                                                                               ่
                                                                                  ้
                                                                                ้
                                                                                          ่
                                                                 ่
                                                                                       ่
                                                                         ำ
                                                       พย่าย่ามเติรย่มการน้าเส่น้อมาเปน้อย่างด การที่ ่ �
                                                                                   ็
                                                                                     ้
                                                                                     ่
                                                                            ้
                                                       พระองคที่รงบน้ที่กควัามรติาง ๆ อย่เปน้น้จเชน้น้ ่ �
                                                              ์
                                                                              ่
                                                                                             ่
                                                                     ึ
                                                                                       ็
                                                                                          ิ
                                                                   ั
                                                                            ้
                                                                                         ำ
                                                            ั
                                                                                    ้
                                                            �
                                                       เปน้ที่งเหติและผู้ล ที่าให้พระองค์ไดที่รงน้าควัามร้ ้
                                                         ็
                                                                ุ
                                                                        ำ
                                                        ั
                                                                           ิ
                                                                        ้
                                                                             ์
                                                            ่
                                                                                  ั
                                                                                    ้
                                                                                       ่
                                                       ดงกลาวัมาที่รงส่อน้ลกศิษย่ ใน้หวัขอที่ที่รงส่อน้ให ้
                                                                                       �
                                                       ไดขอม้ลใน้มติิที่่ลกซึงและกวัางขวัางย่ง...”
                                                                    �
                                                                       �
                                                                                     ิ
                                                                              ้
                                                                 ิ
                                                                                     �
                                                                     ึ
                                                         ้
                                                          ้
                                                         ี
                  ุ
                                                             ิ
                                           ั
                                   ิ
                                                      ิ
                                                ี
                                                                             ้
                                                                                �
                 คณ์หัญงป็ระไพศร่  พทกษไพรวน อดตรองอธบดกรมื่วัชาการเกษ์ตร เปนผู้้หนึงทีมื่ควัามื่ประทบใจ
                       ิ
                                                                                   ี
                                                                           ็
                                       ์
                                                                                  �
                                                                                             ั
                                    ั
           �
                                                                        ั
                                             ึ
                                                                          ั
                                                                              ้
             ้
                         ่
                                                                  ็
                       ้
                                          ั
                                   ็
          ทีไดถึวัายงาน ไดกลาวัถึึงการเปนนกจดบนทกขอมื่้ลตาง ๆ ทีทรงพบเหนและรบฟื้ง ไวัในหนงส่อพระทรงเปน
                                                    ่
                                     ั
                                                          �
                                                                                              ็
                                               ้
                                                                                   ั
                                                           ั
               ้
                                                   ็
                 ่
                                                         ุ
                                                      ่
                            ่
                                       ์
                                                                                ื
                                                                                �
                                                              ึ
                                                                              ั
                                                                              �
          ดวังแกวัสองไทย ควัามื่วัา “...พระองคเส่ดจฯ ที่ไหน้กจะมส่มดบน้ที่กติลอดเวัลา บางครงเมอถ้วัาย่งาน้พระองค ์
                                          ็
                                              ่
                                              �
                      ำ
                         ้
           ็
              ั
                �
                                                                                �
                                                                                ่
                ั
                                               �
                                               ั
                                                                         ั
                                                                         �
                                          ื
                                 ั
                          ำ
                                                     ื
          กจะรบส่งแน้ะน้าใหที่าแบบน้น้ แบบน้ หรอรบส่งถ้ามเพอจะขอขอมล เพราะฉะน้น้ใน้การที่เราจะถ้วัาย่ราย่งาน้
                                            ั
                                 �
                                                     �
                                       �
                                       ่
                                                            ้
                                                              ้
                ์
                    ้
                                              ้
                                                                            �
                                                                            ่
                                    ้
                                                                                 ึ
                                                                                ้
                                                                ์
                                                                 ้
                                ่
                                      ้
                                                                                               ้
                                                                     ็
                                                   �
                         ่
                                                                         ้
                                                ้
                                                                       ้
                                                   ่
          พระองค เราติองเติรย่มติวั เติรย่มขอมล เพราะขอมลที่จะถ้วัาย่พระองคติองเปน้ขอมลที่เราไดศิกษาที่ดลองมาแลวั
                            ั
                                                                       �
                                                                 ้
                ้
                                                   �
          จะที่าใหเราม่การเติร่ย่มติวัติลอดเวัลา เติร่ย่มติวัใน้เรืองของการถ้วัาย่ขอม้ล เพือจะถ้วัาย่ราย่งาน้ และที่รงเปน้
                                              ั
                                                                                              ็
             ำ
                             ั
                             ึ
                          ั
                ่
          แบบอย่างใน้การจดบน้ที่ก...”
                 เรองการจดบันทกน ด็ร.สเมธิ  ตันตัเวชกุล เลขาธิการมื่ลนธชยพฒนา เป็นอกบคคลหน�งทมื่  ี
                                                                    ิ
                                                                      ั
                                                                     ิ
                                       ุ
                                                ิ
                                                                                   ี
                                             ั
                                                                 ้
                                                                         ั
                                 ี
                               ึ
                  ่
                  �
                                                                                     ุ
                                                                                              ี
                                                                                              �
                                 �
                                                                                            ึ
                                              ่
                                                                                     ึ
                                            ั
                                                        ็
                                                               ้
                              ่
                        ่
                                                                 ่
                           ั
                   ั
                                       ้
                                                                         ่
                                                                                  ั
          ควัามื่ประทบใจเชนกน ทานกลาวัไวัในหนงสอพระทรงเปนดวังแกวัสองไทย วัา “...การบน้ที่กเวัลาเส่ดจฯ
                                   ่
                                                                                             ็
                    �
          ไปใน้ส่ถ้าน้ที่ติาง ๆ พระองค์ที่รงบน้ที่กอย่างละเอย่ด บางคร�งกลบมาส่ามารถ้ส่งโรงพิมพไดเลย่ หรอ
                                              ่
                      ่
                    ่
                                                                 ั
                                                    ่
                                                                                              ื
                                       ั
                                                              ั
                                                                                      ์
                                                                                        ้
                                          ึ
                                                                             ่
                                                                                            ั
                                                                                              ั
                                                                                              �
          กลบมาที่รงปรบปรงน้ดหน้อย่ จะเหน้วัาเวัลาเราบน้ที่กน้ เราจะบน้ที่กเพอเติอน้ควัามที่รงจา… ดงน้น้
                            ิ
                                                                    ึ
                                                                 ั
                                                                        ื
                                                                        �
                          ุ
                                ่
                                                       ึ
                                           ่
                                                    ั
                                                          ่
                                                          �
                                        ็
            ั
                                                                                       ำ
                      ั
                                                                           ื
                                                                                   ิ
                                         ั
          น้่าจะถ้่าย่ที่อดให้ประชาชน้ชาวัไที่ย่หน้มาบน้ที่ึกบ้างเพ�อเติือน้ควัามจา หรือเปน้ประวััติศิาส่ติร์ คน้ไที่ย่
                                              ั
                                                                           ็
                                                       ื
                                                                   ำ
                                         ่
          ติองฝีกน้ส่ย่ใน้การอาน้ เข่ย่น้ ใหมากกวัาน้่...”
                                           �
                         ่
                ิ
                  ั
                                   ้
           ้
              ึ
       298
   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307