Page 202 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 202
�
�
่
่
่
ในัขณะที่กฎิห่มายซังจะเออติอการสำราง
ึ
�
้
คุวัามเที่าเที่ยมกนัของบคุคุลติามรฐธิรรมนัญ อนัวัา
ุ
่
่
ั
่
ั
ั
ู
่
�
้
ั
่
ด้วัยเรองของเที่คุโนัโลย่ยงไมสำามารถติราออกมาได้ ้
่
แมระยะเวัลาจะผ่านัไปห่ลายป ห่ากการลงมอกระที่ำา
้
ี
่
้
่
นัาจะได้ผลที่ด้กวัา และโคุรงการติามพัระราชด้ำาร ิ
่
่
�
กนัาจะเปนัตินัแบบที่ด้ ของการถมชองวัางด้จที่ล
่
็
่
ั
ิ
่
ิ
็
�
้
่
่
ั
้
่
ระห่วัางคุนัปกติิกบผูด้้อยโอกาสำ...”
เจ้้าฟ้้าไอที ทร์งนัำาการ์พื่ัฒนัาด้วิย
วิิทยาศาสตร์์และเทคโนัโลย ี
นับเปิ็นพระมห่ากรุณาธีคุณเปิ็นล้นพ้นแก ่
ิ
ี
ุ
ปิวิงชนชาวิไทย ท�สมเดำ็จพระกนิษฐาธีิราชเจ้า กรมสมเดำ็จพระเทพรัตนราชสดำา ฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ี
็
ั
ิ
์
้
�
ั
่
ุ
ำ
ู
ั
ทรงวิางรากฐานการพฒนาปิระเทศสควิามสมดำลและยงยืนโดำยใชวิทยาศาสตรและเทคโนโลยเปินเครอิงมอิสาคญ
ื
ื
�
ุ
�
�
ึ
ิ
ี
ี
้
ู
่
ั
้
ในการพฒนาชวิตควิามเปินอิยข้อิงคนไทยให่ดำข้น เกดำควิามสมดำลทงมตทางดำานการพฒนาคน เศรษฐกจ สงคม
ั
ั
ิ
ิ
็
ิ
ั
ิ
ั
้
็
และสงแวิดำลอิม ตลอิดำจนเปิดำโอิกาสให่เดำก เยาวิชน และผดำอิยโอิกาสไดำมโอิกาสเรยนรและพฒนาควิามร ้ ู
้
ู
ู
ี
้
้
้
ิ
ี
้
�
ิ
ั
ั
้
ุ
ู
ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกบนานาปิระเทศ สามารถนำาควิามรท�ไดำมาใชพฒนาตนเอิง ชมชน และปิระเทศ
ี
้
ิ
้
ั
์
้
้
ุ
�
ั
ั
ี
ี
่
�
ื
์
�
ื
ตอิไปิไดำ ดำงพระราชดำารสเกยวิกบการปิระยกตใชเทคโนโลยสารสนเทศเพอิการพฒนา เมอิวินท ๑๒ กมภาพนธี ๒๕๔๗
ั
�
ั
ุ
ี
ั
ำ
์
จากเวิบไซึ่ตกอิงงานในพระอิงคสมเดำจพระกนษฐาธีราชเจา กรมสมเดำจพระเทพรตนราชสดำา ฯ สยามบรมราช
้
็
็
ิ
ุ
ิ
ั
์
็
�
ี
ุ
่
กมาร ควิามตอินห่นึงวิา
้
่
้
่
็
่
ิ
้
ั
ำ
้
“...เทคโนโลยู่สารสนเทศ หัากนามาใชใหัถ่กวธิกจะสามารถ่สรางพลง ความเขมแขง
็
้
�
่
่
ใหัแกบคคล ชมชน และสงคมได็ เนองจากเป็นเครองมอสาคญทชวยู่ใหัเขาถ่งแหัลงความร ้ ่
�
ำ
�
่
�
�
�
ั
ุ
็
่
้
ั
ึ
ุ
้
้
ทมอยู่มากมายู่ไร้ขอบเขตัจากด็ ความรเป็็นป็ัจจยู่สาคัญยู่�งในการพัฒนา ความร้ชวยู่สรางงาน
้
่
ิ
่
ั
�
�
่
ำ
้
่
ั
่
�
ำ
ั
สรางรายู่ได็ ช�วยู่ใหัคนม่ศกยู่ภาพทจะพฒนาตัน สงคม และป็ระเทศชาตั...
ั
่
�
้
ิ
ั
้
้
่
่
...อยู่างไรกตัาม การมเทคโนโลยู่อยู่างเด็ยู่วไมอาจเพยู่งพอทจะสรางความเขมแขงได็ ้
้
�
่
่
�
�
�
็
้
็
่
์
้
่
ั
หัากผู้คนหัรอสงคมไมรจกวธิการใช ขาด็สารสนเทศทสามารถ่นาไป็ใชป็ระโยู่ชนหัรอ
ำ
่
้
�
่
่
ั
�
้
้
่
่
ิ
้
้
ิ
ั
ขาด็ความพรอม อนเนองมาจากขอจากด็ทางเศรษฐกจ สงคม ป็ระเพณ์่ และวฒนธิรรม
ั
ำ
ั
ั
่
�
ึ
ุ
ิ
�
ั
้
�
่
�
่
�
ั
ั
�
่
ำ
ั
ด็งนนความสาคญจงอยู่ท “ความสมด็ล” ของการพฒนา ทควรตัองพจารณ์าอยู่าง
�
รอบคอบถ่ถ่้วนในทุกมตั เพ�อสร้างความพร้อมและลด็ข้อจากด็ อันจะทาใหั้ผู้คนหัรอสังคม
ิ
ั
ำ
่
่
่
ำ
่
ิ
้
ั
็
ั
�
์
เหัล�านันได็รบป็ระโยู่ชนจากเทคโนโลยู่่เตัมศกยู่ภาพ...”
้
ศาสตราจารย์ ดร.ไพรัช ธัชย์พงษ ให่สมภาษณถงควิามปิระทบใจในการทรงงานและพระบารม ี
ั
์
ั
์
ึ
์
้
ั
์
้
ี
ข้อิงพระอิงคทมสวินสาคญชวิยสงเสรมให่การพฒนาวิทยาศาสตรและเทคโนโลยข้อิงปิระเทศไทยมควิามเจรญ
ั
ิ
์
ี
่
่
ำ
�
่
ิ
ี
ั
ี
ิ
ั
ิ
้
่
�
กาวิห่นาในระดำบสากลมาอิย่างตอิเนือิงวิา “พัระราชประวััติิการศกษา พัระอจฉรยภาพั และพัระราชกรณ่ยกจ
ิ
ึ
ั
่
้
้
้
็
่
โด้ยละเอ่ยด้นัันัผูอานัที่่สำนัใจสำามารถศกษาได้้ในัเวับไซัติเชนัวักพั่เด้่ย เปนัตินั
�
็
์
ึ
่
�
ิ
ิ
198