Page 169 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 169
“พัระองคุที่รงมวัธิการที่รงงานัอยางเปนัระเบยบ ที่กลาวัได้วัา
่
ิ
้
็
่
่
�
่
์
่
่
่
่
็
ิ
่
�
เปนัวัธิการที่างวัิที่ยาศาสำติร์ ไมวัาจะที่รงงานัเก่ยวักบเรองใด้ ที่รงชางสำงเกติ
ั
่
ั
่
�
่
็
่
ั
ที่รงละเอยด้รอบคุอบ ที่รงบนัที่ึกและรวับรวัมข้อมูลอย่างเปนัระบบ
ึ
้
่
์
ั
ที่รงพัสำจนัติรวัจสำอบ ห่รอที่ด้ลองกอนัถงจะสำรป และที่รงเขาพัระที่ย
ู
ุ
่
ิ
ั
ุ
้
ำ
่
ในัขอจากด้ของขอสำรปนัั�นั ที่รงงานัโด้ยไมห่่วังใยพัระวัรกาย ที่รงรบผด้ชอบ
้
ั
ิ
�
็
�
้
่
ติิด้ติามพััฒนัางานัที่่ที่รงรเริม ไมวัาจะใชเวัลานัานัห่ร่อยากเยนัเพั่ยงใด้...”
ิ
่
็
ิ
์
์
ึ
่
์
พระอิงคทรงเห่นวิาการศกษาคณตศาสตร วิทยาศาสตร และ
ิ
ำ
ำ
ู
ิ
เทคโนโลยี เปิ็นควิามร้พ�นฐานสาคัญสาห่รับทุกคน ทรงพระราชดำารวิ่า
ื
ำ
�
้
ี
ิ
ั
้
การพฒนาทางดำานวิทยาศาสตรและเทคโนโลยให่สมฤทธีผล ตอิงศกษา
้
์
ิ
ึ
ั
ั
์
ี
์
ี
ั
้
ิ
ิ
ให่สมพนธีกบศาสตรอิน ๆ ชวิตจรง และธีรรมชาติรอิบตวิ ควิรจดำการเรยนร ้ ู
ั
ั
ั
�
ื
ั
ั
ดำวิยการตงคาถามและการทำากจกรรม เพราะการต�งคาถามเปินบนไดำข้นแรกในการตรวิจสอิบควิามรเดำม
้
ำ
้
็
ั
�
�
ู
ิ
ำ
ั
ิ
้
และแสวิงห่าควิามรูให่ม ่
้
�
ี
ิ
ิ
ำ
ิ
ู
ึ
่
ำ
้
่
สวินการทากจกรรมทาให่ไดำลงมอิปิฏบตและตรวิจสอิบควิามคดำตาง ๆ ทีมอิย จงควิรให่ควิามสาคญ
่
้
ื
ั
ำ
ั
ิ
แกการปิพนฐานควิามรและทกษะกระบวินการทางวิทยาศาสตรให่เพยงพอิตงแตวิยเยาวิ เพอิสรางอิปินสย
ั
ิ
ิ
�
ู
่
ุ
ื
ั
�
ั
ื
้
�
์
่
์
้
ู
ี
ั
้
่
�
ี
ี
ึ
�
่
ู
ิ
ั
้
ั
ั
ใฝ่่ศกษาห่าควิามรู ตอิยอิดำควิามรู้ทีมอิยเดำม ดำงพระราชดำำารสในปิาฐกถาพเศษ เรือิง “เทคโนโลย นวิตกรรม
ิ
ิ
ำ
์
ี
ิ
ั
่
ี
ิ
ุ
ำ
ั
ั
ั
กบการพฒนาปิระเทศ” ในการปิระชมวิชาการสานกงานพฒนาวิทยาศาสตรและเทคโนโลยแห่งชาต ปิระจาปิ ๒๕๔๒
ั
ิ
�
ุ
ี
�
่
ู
�
ุ
์
เมือิวินที ๓๐ มนาคม ๒๕๔๒ ณ ศนยปิระชมสห่ปิระชาชาต กรงเทพฯ ควิามตอินห่นึงวิา
์
“...คนเราม่ความร่ทางวทยู่าศาสตัรจากการสงเกตั การทด็ลอง การบนทก หัร่อ
ึ
้
ั
ิ
ั
�
่
่
ั
้
ึ
่
�
่
การตั�งเป็็นทฤษฎี่ เพ�อเลาหัรอสอนใหั้ผู้้อ�นได็ศึกษาตัอใหัสงและกว้างขวางยู่�งข�น กลาวอก
่
ิ
้
�
่
อยู่างหันง บอเกด็ของวทยู่าศาสตัรทสาคญมากคอ ความอยู่ากเรยู่นร ศกษาคนหัาด็วยู่
�
้
�
ิ
่
�
่
ึ
้
์
่
่
้
ิ
�
ึ
ำ
ั
ิ
้
้
�
ุ
์
็
ิ
การทด็ลองวเคราะหับนรากฐานของเหัตัผู้ล ถ่าไม�ม่ส�วนน่ป็ระเทศกไม�เจรญ ป็ระเทศตัอง
�
ึ
ั
ั
่
์
ำ
้
่�
่้
สรางนกวทยู่าศาสตัร สวนผู้ทมหันาทใหัการศกษา กตัองป็ลกสานกของครและนกเรยู่น
็
่�
ึ
่
้
่
้
ิ
ุ
้
์
้
้
่
่
�
้
ิ
�
็
�
ำ
ใหัอยู่ากร อยู่ากหัาคาตัอบ... แมแตัผู้ไมมหันาทใชความรทางวทยู่าศาสตัร กควรมความร ้ ่
้
่
่
้
้
่
่
้
ั
ในระด็บพ่นฐาน...”
�
ึ
ุ
่
ั
็
ั
่
ำ
ั
จากพระราชดำารสดำงกลาวิ แสดำงให่้เห่นวิาทรงตระห่นักถงคณปิระโยชน์และควิามสำาคญข้อิง
ี
์
วิิทยาศาสตรและเทคโนโลยทีใชเสรมสรางโอิกาส คณภาพ และศกยภาพข้อิงเดำกไทย ตลอิดำจนเพื�อิการเรยนรู ้
ิ
้
ั
้
็
�
ี
ุ
่
็
ำ
้
ี
และตอิยอิดำให่ปิระสบควิามสาเรจในการปิระกอิบอิาชพตอิไปิในอินาคต
่
ทร์งใชี้วิิทยาศาสตร์์ เทคโนัโลยี และเทคโนัโลยีสาร์สนัเทศ พื่ัฒนัาเกษตร์กร์ร์ม
ั
ทร์พื่ยากร์ธีร์ร์มชีาติ และสิ�งแวิดล้อม
จากการตามเสดำ็จฯ พระบาทสมเดำ็จพระบรมชนกาธีิเบศร มห่าภูมพลอิดำุลยเดำชมห่าราช บรมนาถบพิตร และ
ิ
ั
�
ิ
ั
็
ิ
ี
ิ
ั
้
ิ
ั
สมเดำจพระนางเจาสรกต พระบรมราชินนาถ พระบรมราชชนนีพนปิห่ลวิง ไปิทรงงานยังถนทรกนดำาร ทรงไดำ้รบการปิลูกฝ่ง
ุ
ี
�
ิ
�
ื
เรอิงการเกษตร ควิามสาคัญข้อิงควิามห่ลากห่ลายทางชวิภาพ ดำิน นา และปิ่าไม้ มาต�งแต่ทรงพระเยาวิ์ จึงทรง
ั
ำ�
ำ
ี
สานตอิพระราชกรณยกจดำานการเกษตร ทรพยากรธีรรมชาต และสิ�งแวิดำลอิมมาอิยางตอิเนือิง โดำยทรงใชควิามรู ้
ิ
้
ี
่
้
่
้
ิ
�
่
ั
ิ
ื
�
ั
ื
�
็
ั
ิ
ั
ทางดำานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเปินพนฐานและเคร�อิงมอิสาคญในการแก้ไข้ปิญห่าและพัฒนางานต่าง ๆ ทงสน
�
ื
้
ำ
165
