Page 153 - ๗๐ พรรษา เจ้าหญิงแห่งปวงประชา
P. 153
ั
ิ
ั
์
พ่ระราชนพ่นธิดิ้านประวติศาสตร์งานวิชาการท้ี�เดิ่นชดิและท้รงคุณค่า
ี
ุ
ิ
์
ิ
พัระองคทรงมพัระวรยอตัสัาหะ
ิ
้
ั
ในกุารเพัมพันและพัฒนาความรดาน
�
ู
ู
้
�
ี
ั
่
โบราณคดทงในประเทศึและตัางประเทศึ
้
ู
ิ
อยเสัมอ ๆ ทรงหาความรเพัมเตัมดวย
�
ู
้
่
ิ
์
้
ำ
ู
ี
�
พัระองคเองจ้ากุตัาราและจ้ากุผู้เชยวชาญิ
็
โบราณคดของไทย และโปรดเสัดจ้ฯ
ี
ไปทอดพัระเนตัรโบราณสัถ่านและ
ี
แหลงโบราณคดตัาง ๆ ทั�วทกุภมภาคของ
ิ
ู
่
ุ
่
ประเทศึ คราวใดทผู้เชยวชาญิโบราณคด ี
�
้
ี
ู
ี
�
ชาวตัางประเทศึเดนทางมาประเทศึไทย เพัอศึกุษาคนควาและอภปรายแลกุเปลยนความรรวมกุบคณาจ้ารย ์
ิ
�
้
ิ
ั
�
่
ี
้
้
่
่
ู
ึ
ิ
ิ
ั
ุ
่
คณะโบราณคด มหาวทยาลยศึลปากุร พัระองคจ้ะเสัดจ้ฯ มาทรงรวมฟัังกุารอภปรายดงกุลาวเกุ่อบทกุครัง
่
์
ิ
�
็
ี
ั
ำ
ิ
ึ
้
ี
ู
ั
�
�
่
ิ
์
ู
ุ
้
้
ิ
�
ำ
ิ
ดวยความวรยอตัสัาหะน ทรงนาความรมาตัอยอดและพัฒนาเพัมพันมากุขน ทาใหพัระราชนพันธของพัระองค ์
็
ิ
�
้
้
้
เปนกุารเสันอองคความรู้ทีไดจ้ากุกุารศึึกุษาคนควาอยางเปนระบบ มกุารอางองที�มาของขอมลและเอกุสัาร
้
ู
้
่
์
็
ี
ั
�
ิ
ั
ี
มลกุษณะของงานวชากุารทีชดเจ้นมากุขึน อาท ิ
�
ุ
็
ั
้
ึ
พัระราชนพันธเรอง “การวางรากฐานิการศกษาในิรชกาลพระบาทสมเด็จพระจลจอมเกลา
�
่
ิ
์
เจาอยูหว” ตัพัิมพั์ในหนังสัอมหาวิทยาลัย ๒๓ ตัุลาคม ๒๕๒๐ เป็นบทความทางวิชากุารทค้นคว้า
่
ั
่
้
ี
�
ี
จ้ากุแหลงขอมลทังทีเปนเอกุสัารชั�นตันจ้ากุหอจ้ดหมายเหตัแหงชาตั และเอกุสัารชันรองอน ๆ ที�เกุียวของ
�
�
้
่
ู
้
�
่
้
่
็
�
ุ
ิ
�
ิ
ิ
ุ
ั
มบทบรรณานกุรมและเชงอรรถ่อางองชดเจ้น
้
ี
พัระราชนพันธเรอง “จารกปีราสาทหนิพนิมวนิ” เปนผู้ลงานวชากุารดานกุารอานและแปลจ้ารกุ
้
ิ
ั
็
ึ
ิ
์
�
่
่
ึ
ิ
ี
ึ
ภาษาเขมร ท�นอกุจ้ากุจ้ะแสัดงถ่ึงพัระปรีชาสัามารถ่กุารอ่านจ้ารกุภาษาโบราณแล้ว ยังสัะท้อนถ่ึงพัระปรีชา
้
ั
่
้
์
ิ
้
ำ
�
ึ
สัามารถ่ทีทรงนาความรูดานประวตัศึาสัตัรและโบราณคดมาใชประโยชนในกุารอานและแปลความในจ้ารกุ
์
ี
ี
้
ี
ำ
้
ั
ั
จ้นทาใหเกุดความรูใหมเกุี�ยวกุบประวตัศึาสัตัรและโบราณคดในภาคตัะวนออกุเฉยงเหน่อของไทยดวย
ั
้
ิ
่
์
ิ
ุ
็
�
่
์
ิ
พัระราชนพันธเรอง “การปีกครองของไทยสมยอยธิยาและตนิรตนิโกสนิทร” เปนความร ู ้
้
ิ
์
ั
ั
ิ
�
ิ
ึ
ททรงเรยบเรยงจ้ากุเนอหาคาสัอนของหมอมราชวังศึคกฤทธ์ ปีราโมช เมอครงทรงศึกุษาเพัมเตัม
�
ำ
ิ
ี
�
�
่
่
์
ี
ึ
ี
�
ั
�
่
�
่
ิ
ั
เรองกุารเม่อง กุารปกุครอง กุฎหมาย เศึรษฐกุจ้ สัังคม และวฒนธรรม
�
ึ
่
ึ
ั
ู
่
ึ
์
�
้
ุ
ิ
ิ
พัระวทยานพันธเรอง “จารกพบทปีราสาทพนิมรง” เปนสัวนหนงของกุารศึกุษาตัามหลกุสัตัร
�
ี
็
ั
ิ
ึ
ิ
ศึลปศึาสัตัรมหาบัณฑ์ตั สัาขาวิชาจ้ารึกุภาษาตัะวันออกุ บัณฑ์ตัวทยาลย มหาวทยาลยศึลปากุร ปีกุารศึกุษา
ิ
ิ
ิ
ั
ิ
�
่
้
ี
ั
๒๕๒๒ พัระวิทยานพันธฉบบนนอกุจ้ากุจ้ะยอดเย�ยมในดานกุารอานและแปลจ้ารึกุภาษาโบราณแล้ว
ิ
ี
์
้
ยงแสัดงถ่ึงพัระปรีชาสัามารถ่ท�ทรงนาความรทางประวัตัศึาสัตัรและโบราณคดีมาใชประโยชน์ในกุารอ่าน
ิ
ี
ั
์
ู
ำ
้
ิ
ั
ิ
และแปลความ รวมทงกุารวเคราะหจ้นทาใหเกุดองคความรใหมเกุยวกุบประวตัความเปนมาของปราสัาท
�
ั
่
ี
�
์
์
็
้
ำ
้
ั
ิ
ู
่
พันมรงและเขาพันมรง ซึ่งเปนประโยชน์ยงตัอกุารศึกุษาโบราณคดีในภาคตัะวันออกุเฉียงเหนอ
ุ
้
่
็
ึ
�
ิ
ุ
้
�
ึ
ของประเทศึไทย
149
